آخر كشيد عشق من و تو به دل خوری
معلوم شد كه كيست كه ميخواند كركری

ميخواندم از نخست كه آخر سرِ مرا
با دست مينوازی وبا پنبه ميبری

چون خانه ام خرابه و چادر نشين شدم
پيدا چو شد نگاه تو از پشت چادری

بعداز تو درد روح مرا تكه تكه خورد
درمان نكرد درد مرا هيچ دكتری

آري بدون تو تن من جسم خالی است
جسمی كه ميخورد به زمين با تلنگری

منعم نكن كه پوچي محض است حرف تو
بايد رسيد بی تو به همچين تصوری

وحيد برزگر قهفرخی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: