درکوچه ها قدم زدی آنقدر سر سری 
تاخون به چشم پنجره و در بیاوری/
بادکمه های پیرهن ات سختگیر باش
وقتی دوبره را به چراگاه میبری 
رویاترین زنانه که من را مرتبن
به باد میفروشی و از آب می خری
من مثل سنگواره ی پرواز مثل سنگ
پروانه ای که خشک شده لای دفتری
یا بادبادکی که به سرگیجه مبتلاست
در دست باد در نوسانات روسری
من را کلاغ میکنی و توی خوابِ شهر
روی چنار های «جهانشهر»میبری
و میدمی به ساچمه ای از تفنگ ها
و می روی سراغ کلاغ جوان تری؟
از روح آن کلاغ به تو نامه میرسد
روح کلاغ رفته به جلد کبوتری

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: