عمرم به سر رسید و خودش را نشان نداد 
گفتم کمی امان بده اما امان نداد 
.
عشق آمد و به سادگی از ما گذشت و رفت
دستی برای دلخوشی ما تکان نداد 
.
بر کام باز مانده ی رندان تشنه لب 
دستان مرگ جز قدحی شوکران نداد 
.
آن کس که کوه غم به دل عاشقان گذاشت
ماندم چرا اجازه ی آتشفشان نداد؟
.
با ما چه کرد عشق؟ که صد بار قلبمان
تا پای مرگ رفت ولی باز جان نداد
.
پرپر زدیم در همه ی عمر در قفس
دستی به بال خسته ی ما آسمان نداد
.
ما می رویم بلکه شما شادمان شوید
دنیا به ما که روی خوشش را نشان نداد
.

 بهزاد نجفی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: