من هم شبی به خاطره تبدیل می شوم
خط می خورم ز هستي و تعطیل می شوم

من هم شبی به خواب ِ زمین می روم ، فرو
بر دوش ِ خاک ِ حامله ، تحمیل می شوم

من هم شبی قسم به خدا ، مثل ِ قصه ها
با فصل ِ تلخ ِ خاتمه ، تکمیل می شوم

قابیل ِ مرگ ، نعش ِ مرا می كشد ، به دوش
کم کم ، شبیه ِ قصه ي هابیل ، می شوم

حک می كند ، غروب ِ مرا ، شاعری به سنگ
از اشک و آه و خاطره ، تشکیل می شوم

یک شب ، شبیه ِ شاپرکی می پرم ز خاک
در آسمان به آینه ، تبدیل می شوم...

شاعر بی نشان

فرستنده : باران

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: