لعنت به من وُ عشق تو وُ وعده ی "ما"یت
لعنت به منِ بی شرفِ مانده به پایت

له کرده غرور و دل و آیینِ شعورم 
بی میلی و سردیِ دل و زنگ صدایت

باید بروم، ماندنم انکارِ شعور است 
نادیده بگیرم همه ی خاطره هایت

هی بغض و نمِ اشک و من و بالشِ خیسم 
تکرار تو وُ خاطره ی مانده به جایت

کافر شدم از بعد تو ، انگار دوباره 
لازم شده پیغمبر و اعجاز خدایت

من میروم آهسته و میپوسم و شاید 
روزی کسی از من غزلی خواند برایت

لیلا کاظمی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: