می برد آرامشم را

 

می برد آرامشم را درد های گاه و بی گاهم

جانِ من زندانیِ این شهر بی سامان

چشمهایم پشت کوه بیستون پنهان

انعکاس تیشۀ فرهاد بر قلب صبورم درد می کوبد

 

زندگی بی درد ممکن نیست

درد در جان و تنم جاریست

 

پشت پرچین نگاهم شهد گلهای بهاری

می فروشد دخترک ارزان

باز هم یک اتفاق ساده از چشمانِ نمناکم سرازیر است

مه به بالینم خدا را خواب میبیند

بارش باران

قطره قطره مهر خود افشان

خاک تشنه سبز میخندد

می تراود از سر سجاده ام امشب

گل هزاران رنگ

دشت سرشارِ شقایق

زنجره حیران

می پرد از شاخه ای لرزان

نرم نرمک مرغکی خوشخوان

می نوازد مست

باد کولی بر سر هربام می رقصد

انعکاس تیشۀ فرهاد بر قلب صبورم درد می کوبد

 

سهیلا دانیال

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:



تاريخ : جمعه 15 آبان 1394برچسب:سهیلا دانیال, | 14:51 | نويسنده : آریا |