بی تاب لحظه های حضورت نمیشوم

دلتنگ خاطرات نمورت نمیشوم

تنها نشسته ام دگر از عشق خالیم

خیره به جاده های عبورت نمیشوم

درگیر و دار ورطه ی مرداب عشق تو

پامال زخمه های غرورت نمیشوم

در لحظه ی بریدن و رفتن ز پیش تو

رام سپاه اشک بلورت نمیشوم

بی تو همان کبوتر آزاده ام هنوز

دیگر اسیر و بسته ی زورت نمیشوم

روزی که خاک سرد زمین خانه شد تورا

دیگر بسان زائر گورت نمیشوم

ماها ز آسمان شبم رفته ایی چرا؟

چشم انتظار دیدن نورت نمیشوم

آئینه ی صبور دلم را شکسته ایی

دنیا دگر \\\"نعيم\\\" صبورت نمیشوم