به پای خویش برفتم ، که پــای دارِ تو باشم

دگـر چگــونه توانـم ؟ کنار و یارِ تــو بـــاشم ؟

مرا به دیده ی یک شمع نیم سوخته دیــدی ،

به این امید که شاید ، شبی به کارِ تو باشم

منی که ریشه ی خود را به دستِ سردِ تو دادم

به خود چگونه بگـویم ؟ که راهدارِ تــو باشم ،

من آن نسیمو تو ای گل! که خار خواندی یم، اما !

به دل امـیـد مبندم ، که غمگســارِ تــــو بـاشــم ،

چگونه چون غزلی در صحیفه ی تــــو بیایم ؟

چگونه گوشه ی کاغذ به اختصـارِ تو باشم ؟

امیر طاهری

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: