تکرار کن در خود من ِ خوش باورت را

بالا بیاور پیش این دنیا سرت را 

پرواز کن تا اوج ، تا جایی که باید!

پرواز کن حتی اگر بال و پرت را…

احساس خوبی باش و با من زندگی کن

ازمن بنا کن انتخاب آخرت را!

صد سال هم تنها بمانم ، باز هستی

پایان بگیرم ، نقطه ی آغاز هستی

شبهای بی خود گریه دارم را گرفتی

تنهایی ِ بی اعتبارم را گرفتی

سرما به خوابم می زند ، یخ کرده ذهنم

می ترسم از دنیای بی تو ، از خودم ، غم! 

از بودن ِ بی وقفه ات در شب... و روزم

از رد پاهای گذشته ، تا هنوزم 

از بیقراری های قبل و بعد ِ دیدار

از گریه کردن پشت تنهایی  ِ دیوار 

برگرد از این فردای خوبی که نداری

[از بدبیاری، پشت هم هی بد بیاری....] 

دنیای بی احساس خود را زیر و رو کن

یک اتفاق تازه با من آرزو کن

زهره جعفر زاده 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: