باور من نمی‌شود اصلن،که تو رویای ناتمام منی
مثل یک ماهواره‌ی تنها،در مداری که بی‌نشان مانده

همه غم‌های هر دو دنیا را،هدیه جای محبتم دادی
دوری‌ات را چگونه گریه کند،این دهانی که بی‌زبان مانده

نفسم تنگ می‌شود بانو،لحظه‌ی‌ بی‌تو بودنم مرگ است
مثل ماهییِ، از دل دریا،لب ساحل که نیمه‌جان مانده

حس و حال مرا نمی‌فهمد،هیچ ابری سیاه‌ی خونینی 
دلم از شوق مرگ لبریز است،شکل تیری که در کمان مانده

حامد اشکان