جوجه اي نشمرده دل را غرق سرما كرده ايم
باغ را تسليمِ تصميمِ تبرها كرده ايم

روزمان را تيره از آلودگي هايِ هوا
هرشبِ دل را چنان شبهايِ يلدا كرده ايم

با غريبان دوستي، با دوستان، بيگانگي
در ميانِ جمع خود را خسته، تنها كرده ايم

شعرهايِ حافظ از ما روي برگردانده اند
نقشِ لب را نوحه يِ اندوه دنيا كرده ايم

شعله بر جنگل زديم و خشكسالِ بيشه ها
قايقِ بشكسته را راهيِّ دريا كرده ايم

شد از آن هر روز ويران تر جهان از روزِ قبل
چون به راهِ دوستي اين پا و آن پا كرده ايم...!

شاعر بی نشان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: