اشک هايم را نم ديوار ميفهمد
 شکستن زير باران را خم ديوار ميفهمد

تمام حرف هاي خيس و تب دار نگاهم را
سکوت تلخ و گنگ و مبهم ديوار ميفهمد

سرود غصه ها را با دلي پر سوز ميخوانم
صداي زير آهم را بم ديوار ميفهمد

فشار بغض هاي آجري بر پشت چشمانم
تحمل را ستون محکم ديوار ميفهمد

من از وقتي که لبخندم ترک برداشت فهميدم
زبانم را شکاف پرغم ديوار ميفهمد

شاعر بی نشان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: