جامِ بالا ، جامِ پايين ، ميزني بر هم چرا
در رگم مِي ميدواني ، ميكني رسوا مرا

ناز در چشم سياهت ، حلقه ها بر زلف تو
ميروي و ميخرامي ، نازنين ، آهو ادا

در ميان قيل و قال و داد و فرياد و خروش
رعشه بر جانم فكن ، با عشوه در موج صدا

مهرباني خوب و لبخند مليحت دلرباست
خوب پنهانش بكن از ديدهء خلق خدا  

باز هم لبهاي سرخت را ... امانم ميدهي ؟
باز هم مدهوش و مستم ميكني ، بي مي مر

شاعر بی نشان

فرستده: حسین

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: